Wanneer ik de huiskamer inloop hoor ik direct vrij dwingend naast me: "Zuster! Zuster!" Ik draai me om en loop naar haar toe. "Zeg het maar hoor" zeg ik vriendelijk. "Ik wil koffie. En melk. En een lepeltje".
Ik loop richting gesloten afdeling en duw de deur open. Iets verder dan normaal en ineens hoor ik een klik. De deur staat wagenwijd open en is in een slot geklikt. Dat lijkt mij op een gesloten afdeling niet zo handig maar krijg de deur niet uit het slot.
Wanneer ik bij meneer K op zijn kamer ben begint hij gelijk zijn schoenen en sokken uit te doen. "Nee nee nee, ik kom voor de tanden niet voor de voeten!" roep ik verschrikt.
De wijze van mondzorg verlenen is in een niet-klinische setting, in de eigen omgeving van de cliënt. We houden rekening met de wensen en behoeften en werken volgens belevingsgerichte en persoonsgerichte zorg. Dit maakt ons werk afwisselend, uitdagend en interessant.”
Ik duw mevrouw G in haar rolstoel terug richting huiskamer. Onderweg komen we mevrouw N tegen en voordat ik besef wat er precies gebeurt haalt mevrouw G uit naar mevrouw N, waarop mevrouw N direct een mep terug geeft (wat ik haar niet echt kwalijk kan nemen natuurlijk).
Ik kon altijd goed met ouderen werken en was door mantelzorg al in aanraking gekomen met de verpleeghuiszorg. Dat vond ik interessant en toen ik een advertentie zag waar ze een tandarts zochten met affiniteit voor ouderen heb ik dan ook contact opgenomen.
Het meubilair in het kamertje van mevrouw T. is net zo minimalistisch als haar klachten. Een paar rotan stoelen, in een ruitvorm opgesteld. Een kleedje op de grond. De spulletjes op de vensterbank zijn schaars, maar heel precies neergezet. Toen we met ons team binnenkwamen, haastte ze zich zo goed en kwaad als het ging om haar slaapkamerdeur dicht te doen. Ze zei snel iets over een rommeltje en haar bed dat nog niet was opgemaakt.
We horen iemand neuriën op de gang. 'Ah! Daar zul je mevrouw De P. hebben, die krijgen we de hele ochtend al niet te pakken.' Mijn collega-assistente Lisette springt op om de deur open te doen.
Meneer De K. zit te dutten in de stoel tegenover me. Naast me zit mevrouw W. Ze veegt een beetje afwezig met haar hand over tafel, net naast de pot thee en het pak koekjes dat er ligt.
Regeldruk: elke zorgmedewerker heeft er wel mee te maken. Ook de mondzorgprofessionals van Omnios ontkomen er helaas niet aan. De afgelopen tijd zijn partijen uit de zorgsector geregeld bijeengekomen om dit probleem te bepreken en samen te kijken waar en hoe zorgprocessen efficiënter kunnen worden ingericht en welke administratieve handelingen geschrapt kunnen worden, met als doel: meer tijd voor zorg en aandacht voor de cliënt!
Wat zijn wij ongelooflijk trots op onze collega Annelot Baltussen! Afgelopen juli heeft zij als tweede mondhygiënist in Nederland de titel 'geregistreerd mondhygiënist-geriatrie' behaald. Het welverdiende resultaat van twee jaar lang studeren. Gefeliciteerd Annelot, super gedaan!
Omnios mondzorg voor ouderen, een mobiele mondzorgdienst gericht op zorgafhankelijke ouderen in verpleeghuizen, viert dit jaar haar vijfjarig bestaan. Als kers op de taart nam de organisatie op vrijdagmiddag 14 september ook nog eens op feestelijke wijze haar intrek in een prachtig verbouwd en ingericht kantoorpand in hartje Driebergen.
