De bloggende Mondhygiënist: of komt ze toch voor de pedicure?

Wanneer ik bij meneer K op zijn kamer ben begint hij gelijk zijn schoenen en sokken uit te doen. “Nee nee nee, ik kom voor de tanden niet voor de voeten!” roep ik verschrikt.

Hoe komt het toch dat ik steeds voor pedicure aangezien word? Nu vinden de meeste mensen mijn werk niks en monden maar iets vies, maar ik heb echt een behoorlijke afkeer van voeten.
Hoe mooi gepedicuurd, schoon of prachtig gelakt. Ik heb er niks mee. Zelfs niet met de voeten van mijn kinderen….en die zouden nog schattig moeten zijn. Nou, heel misschien waren ze nog leuk toen ze baby waren maar laten we eerlijk zijn, alles is schattig aan een baby dus dan ineens ook de voeten. Voetjes zijn het dan ook en dat klinkt ook veel beter. En dan dus alleen babyvoetjes. Verder niks. Geen hondenpootjes, konijnenpootjes of caviapootjes….en kippenpootjes lust ik niet.

Ik krijg meneer K zover dat hij stopt op het moment dat hij zijn sokken echt helemaal uit heeft. Een hele opluchting. Gelukkig trekt hij ze zelf weer helemaal aan.

Blij en opgewekt stort ik mij in centimeters plak om vrolijk aan de slag te gaan 😉

Dit bericht delen