20 maart is de dag van de mondgezondheid, de mondhygiënist heeft zelfs de hele week, de dag van de assistentes is op een totaal ander moment (om het even makkelijk te maken), maart = mondzorg maand en de dag voor de tandarts is op 6 maart. Ongetwijfeld willen de veel mensen die laatste dag zo snel mogelijk aan zich voorbij laten gaan, want niet iedereen vindt een tandarts bezoeken even leuk ;-).
Niet dat een behandeling bij een mondhygiënist zo prettig is, maar toen ik nog in een reguliere praktijk werkte had ik toch echt een heel aantal cliënten die graag langs kwamen. Een mooi compliment, maar echt begrijpen deed ik het niet. Dat gepulk in je mond, daar word ik zelf ook niet blij van. Ik hou sowieso niet van gepluk.
Een behandeling bij de schoonheidsspecialiste is met mijn vrij slechte huid dan ook allesbehalve ontspannend. Ik lig een uur lang verkrampt de kwelling te ondergaan en ook een kappersbezoek is een drama. Een kam is de grootste vijand van mijn haar. Waar sommige mensen het liefst elke week zouden gaan heb ik slapeloze nachten van tevoren.
Mevrouw R. had ook geen zin in gepluk in haar mond maar haar partner wist haar toch te overtuigen van het belang. Toen ik haar vertelde dat ik het helemaal begreep en het zelf ook niet leuk vind las ik opluchting in haar ogen.
Een bezoek aan de mondhygiënist is voor onze doelgroep ook extra vervelend, want het is niet alleen tandsteen verwijderen maar ook rageren en poetsen. En dat is heel gek als iemand anders dat bij je doet. Uiteindelijk is het heerlijk als het hele gebit weer fris en schoon is maar het is wel heel heftig dat ook een dagelijkse handeling als tandenpoetsen je wordt ontnomen. Niet meer zelf kunnen beslissen wanneer je je tanden wilt poetsen.
En hoe belangrijk de mondgezondheid ook is, eigenlijk gun ik de Alzheimer en Parkinson patiënten een speciale dag extra.