Ik zou graag met de zorgkantoren om de tafel kunnen zitten als partners met een gemeenschappelijk doel: duurzame, goede zorg leveren op een kostendekkende manier. Daarvoor is transparantie van beide kanten essentieel. Dat betekent allereerst: alle kaarten op tafel. Pas als iedereen de juiste en de volledige informatie heeft kun je samen dezelfde kant op kijken om de problemen het hoofd te bieden. Geen kinderachtig getouwtrek, verantwoordelijkheden afschuiven en vage verklaringen bij onduidelijkheden.
Bij Omnios hebben we ook last van een gebrek aan transparantie vanuit de zorgkantoren. We krijgen bijvoorbeeld vaak geen of een ontwijkend antwoord op inhoudelijke vragen over systemen en tarieven. Zo was het antwoord op de vraag of we iets op een bepaalde manier mogen declareren: ‘Dat merk je vanzelf als de declaratie wordt afgewezen’.
Ook komt het regelmatig voor dat we machtigingsaanvraag doen bij een zorgkantoor voor de behandeling van een patiënt die (nog) geen WLZ-indicatie heeft. Deze wordt standaard en zonder onderbouwing afgewezen. Waarom? De adviserend tandarts wil er niet over in gesprek met ons. Kortom, het kost ons heel veel moeite (en onbetaalde tijd) om de machtiging toch te krijgen. En al die tijd kunnen we onze patiënt niet helpen. Het zorgkantoor als ivoren toren waarmee geen dialoog te voeren valt…
Daarnaast vind ik het serieus zorgelijk dat de zorgkantoren weinig bereid zijn echt de materie in te duiken. Er gaapt een groot gat tussen hun papieren realiteit en onze dagelijkse realiteit bij de client; die van de geriatrische mondzorg.
Het is triest dat de discussie over geld gaat, terwijl het eigenlijk zou moeten gaan over welke kwaliteit van zorg we willen leveren. Het is zoveel krachtiger om vanuit daar met elkaar te bepalen hoeveel geld dat dan kost. Je krijgt dan ook een transparant en eerlijk verhaal naar buiten.
De echte vraag is wat mij betreft dus: zijn we in staat om dat samen te bepalen? Zodat we als partners met een gezamenlijk doel onze energie in echte oplossingen kunnen steken?
Ik hoop het van harte – maar het vergt een enorme omslag in denken.
– Remco Koop